Afvallen is een Marathon lopen

Elke week bespreekt Fay met de deelnemers van de 5 kilo afvallen challenge welke ups en downs er deze week waren. Na vier weken heeft iedereen wel door dat afvallen niet zonder slag en stoot gaat, maar dat het hard werken is.

Helemaal niet raar natuurlijk, want als je overgewicht hebt, is je leefstijl hoe dan ook niet helemaal optimaal. Je eet dan bijvoorbeeld de verkeerde dingen en beweegt vaak te weinig.

In de blog vandaag bespreekt Fay een thema wat er in de groep werd besproken.


Afvallen is een marathon lopen

Na de eerste twee weken waarbij er hele kilo’s afvlogen vallen de meeste deelnemers nu af met onsjes. De meesten gaven blijk daar best wel wat teleurgesteld en gefrustreerd over te raken. Ik herkende dat, want ook ik heb dat ondergaan in mijn afvalchallenge.

Er was bijvoorbeeld een moment dat ik niet was afgevallen. Ik woog na die week nog hetzelfde als daarvoor. Toen ik bij mijn wekelijkse weegmoment zag dat ik die week niet was afgevallen, voelde ik me best even ontmoedigd. Ik had best even een dip en begon zelfs even te twijfelen of ik het wel ga halen, die 15 kilo. 

Ik voelde me onzeker en schuldig omdat ik toch weer wat te vaak brood op mijn bord had toegelaten, weer cappuchino’s had gedronken (met suiker) en ook wel weer wat vaker na 20 uur wat had gegeten.

Ik kreeg het gevoel dat ik zwak ben. Hoewel ik toch wel mijn best deed, elke dag wandelde en gezonde maaltijden at, was ik wat makkelijker geworden en oude patronen slopen er weer een beetje in. Ik begreep dus heel goed wat de deelnemers aan de challenge ervaarden. De kunst is om dan niet de moed te verliezen en door te pakken.

Dat vervelende gevoel duurde indertijd bij mij een dag, maar ik pakte mezelf weer beet en dacht aan mijn doorzettingsvermogen en discipline bij andere prestaties uit mijn leven. 

Ik heb bijvoorbeeld een periode vrij fanatiek aan hardlopen gedaan. Ik liep 2-3 keer per week en deed regelmatig mee aan wedstrijdloopjes. Meestal 10 of 15 kilometer. Een marathon heb ik nog nooit gedaan, wel een halve. Een halve marathon is dan toch ook nog 21,1 kilometer.

Ik weet nog dat een buurvrouw een keer, nadat ik voor de zoveelste keer de dam-dam loop (16,1 kilometer) met succes had gelopen, tegen me zei dat ze het zo geweldig vond dat ik die afstand kon hardlopen. Ik was natuurlijk elk jaar trots en blij met de medaille die ik kreeg. Maar ik weet ook nog goed, dat ik bij het compliment van mijn buurvrouw me realiseerde dat het niet de prestatie van de 16,1 kilometer hardlopen op die dag was, dat het geweldig maakte.

De echte prestatie was al die maanden van 2-3 x per week hardlopen, zelfs in de vakanties en in weer en wind. Die discipline, dat volharden, het doorpakken, daar gaat het om. 

Bovendien, die 16,1 kilometer leg je niet in een keer af. Elke meter moet je afleggen. Elke stap telt. Zo is het ook met afvallen.

Zolang je je einddoel voor ogen houdt, moet je niet teveel treuren als je stappen niet altijd even groot zijn. Ook met kleine stappen kom je er !

De kracht en motivatie moet uit jezelf komen, het mooie is dat je dat dus ook zelf kan oproepen. Iedereen heeft successen behaald, waar je weer op kunt teruggrijpen in momenten dat het even wat minder gaat. Mij gaf de herinnering aan mijn hardloopprestaties wel weer een positieve boost.

Door me toen niet alleen te focussen op de korte termijn, realiseerde ik me dat ik hoe dan ook toch al 40 % van mijn doel had gehaald en dat ik veel meer energie had en veel lekkerder in mijn vel zat.

Toen ik me dat weer realiseerde, voelde ik mijn innerlijke wil en kracht weer toenemen! 

Als je een marathon loopt, moet je duizenden stappen zetten. Maar elke stap telt. 

Bij afvallen moet je dus accepteren dat je stappen soms kleiner zijn dan je wil.
Al gaat het niet elke week volgens plan, beloof je zelf elke keer weer dat je de eindstreep gaat halen!